İnsanın bunları paylaşması çok kolay olmuyor
Master yapıyorum. Babam işini kapatarak emekli olmuştu. Parasını da iktisat mezunu:) “yeni mezun” oğluna bıraktı. şanslıydım. Çok iyi borsa tavsiyeleri aldığım bir okul arkadaşım vardı. Hangi senedi söylese artıyordu. Babamdan kalan paraya faizini hesaplayıp ekliyordum. Üstünde kazandığım parayı da güzelce harcamaya başlamıştım. Ayda 50.000 TL o zamanın parasında iyi paraydı. Sadece kendim gezip eğlenmek için harcıyordum. Zihni Bar vardı. O zaman akşam üstü ayrı gece ayrı oralardaydım. Bir Toyota Parası biriktirdim. O dönemde Ankara’da bir arkadaşımın Astra GSI model arabasına binmiştim. Araba inanılmazdı. Bunu almalıydım. Toyota 600.000, Astra 900.000 TL idi. Ankara’dan döndüğümde senetlerin kırılma noktası vardır ya o noktada bir senette borsa açılır açılmaz 3 kademe alım yaptım. Trendi kırdırmıştım kendimce. Sonra okula gittim. Arkadaşlarımı aldım. Bütün gün dolaştım. O zaman cep telefonu vs yoktu akşamüstü ankesörlü telefondan broker’ımı aradım. Özelleştirme idaresi açıklama yapmış, özelleştirmeyi borsa aracılığı ile yapacağını açıklamıştı. Tabi senetler yüzde 20 aşağıda. Astra GSI’ a giderken eldeki Toyota’dan olmuştum.
Riske atacak param da olmadığı için senetleri sattım. Sonra babam bir inşaat yapmak üzere parayı aldı. Çatıdan düşmüştüm. Dayım benim durumumu bildiğinden mi bilmem beni çağırdı. Bir arkadaşı vardı ona baba diye hitap ediyordu. Çok zenginmiş bir gün bütün varlığını bir sebepten kaybetmiş. Bana nasıl hayata devam ettiğini anlattı. Sonra Mardin Nusaybin’de terörün terör zamanı mecburi hizmet yapan abim kendime gelmem için bir konuşma yaptı. Ben 6.000 TL maaş ile Banka’da operasyon bölümünde işe girdim. Birgün Zihni’nin önünden yürüyerek geçtim. Ancak yürüyerek geçebilirdim. Hayat devam ediyordu. Çalışarak tekrar kazanabilirdim. Sürekli ekonomik analizler yapıyordum. Yöneticim analizlerimi Birim Müdürüne iletmiş. Müdürüm de o dönem Genel Müdür yardımcısı olan Hüsnü Akhan ile bu çocuğu operasyonun rutininde tutamayacağız diye paylaşmış. Hüsnü bey beni çağırdı. Hazine içinde ama Kendisine report edilen altın borsasında bir pozisyona geçmemi sağladı. 2 sene sonra maaşım 30.000 TL olmuştu. O sene Hazine müdürüm altın üzerinden future alıp spot satışla kurguladığım açık pozisyon ile elde ettiğimiz kar için bana 50.000 TL prim verdi. Sevinçten uçmuştum. Eski yaşantıma dönebilmiştim. Bu bana okul bahçesinde geriye düşüp tekrar toplanıp maçı kazandığımız an gibi mutluluk verdi. Tekrar kalkabilmek tekrarlanabilir bir şey. Yine düşmedim mi düştüm. Yine kalkar mıyım. Elimden geleni yapacağım kesin.
Bunu neden yazdım. Sabahın köründe Türkçe gazete olmadığı için aldığım Newyork Times da Resma Saujani’nin gençlere tavsiyesinde “sadece başarılarınızı değil başarısızlıklarınızı da paylaşın” deyişinden esinlendim.
Ne mi öğrendim; Öncelikle aldığım riskin büyüklüğü küçüklüğüne bakmaksızın işinin başında olmalısın.
Dilerim içinizdeki kuvvet asla sönmez.
